Mijn naam is Thijs Devlin en vertel je graag over hoe voor mij het Avolare-avontuur begonnen is.

Al van jongs af aan ben ik gek op wilde dieren en de natuur. Toen ik een jaar of tien was en een hulpeloos babyvogeltje aantrof nam ik hem direct mee naar huis om te verzorgen. Zijn ouders hadden hem in mijn beleving in de steek gelaten en ik was vastberaden om er alles voor te geven om het jonkie groot te brengen. De protesterende oudervogels, die me blijkbaar tot aan huis gevolgd zijn, heb ik in mijn enthousiasme nooit gezien.

Op mijn veertiende kwam ik met het zoveelste gevonden diertje thuis en vonden mijn ouders het genoeg geweest; ik moest hem naar de vogelopvang brengen. Met tegenzin bracht ik de vogel weg, maar mijn verontwaardiging sloeg bij het betreden van de opvang direct om in fascinatie. Een heus ziekenhuis voor wilde dieren, ik stond met open mond te kijken!

Van het één kwam het ander en vanaf 2005 heb ik met veel plezier en passie als vrijwilliger bij dit opvangcentrum en later ook andere dierenwelzijnsorganisaties gewerkt. Hoewel ik het nooit vervelend heb gevonden om verblijven uit te soppen heb ik er altijd van gedroomd om een eigen opvang op te richten.

En nu is het dan eindelijk zo ver: de start van Avolare. Als betrokkene bij het bouwontwerp heb ik me niet ingehouden om alle vernieuwende ideeën die ik tijdens mijn werk heb gevormd om te zetten in een nieuwe visie en een uitvoerbaar plan. Een plan waar ik trots op ben!

Wat de filosofie van Avolare bijzonder maakt is dat we ons niet alleen voor dieren en de natuur willen inzetten, maar ook aandacht willen besteden aan de mens. Avolare leent zich goed voor allerlei maatschappelijke activiteiten en dat vind ik erg belangrijk. Zo heb ik op mijn voorgaande werkplek bijvoorbeeld taakgestrafte jongeren mogen begeleiden en heb ik daarbij gezien hoe hun rebelse houding in korte tijd kan veranderen in die van een harde werker. Sommigen gaven nadien zelfs aan vrijwilliger te willen worden en zich voor het goede doel te willen inzetten. Dat is toch fantastisch?

Het is mijn streven om niet alleen hulpbehoevende dieren te helpen, maar ook om dierenleed te voorkomen. Als mensen doen we soms dingen die het de dieren erg moeilijk maken; we verwoesten hun leefgebied, verstoren nesten en menig dier is in de problemen gekomen met het afval dat we laten rondslingeren. Ik vind het onze verantwoordelijkheid om iets voor deze gekwetste dieren te betekenen, maar ook om mensen ervan bewust maken dat we met zijn allen zorgzamer en bewuster met de omgeving om moeten gaan. Met Avolare gaan we mensen hiertoe inspireren.

In de rol als operationeel manager van ons toekomstige centrum hoop ik iets moois voor mens, dier en natuur te kunnen doen, en dat samen te doen met een ieder die onze droom deelt. Ik kijk er naar uit om je binnenkort in ons mooie centrum te mogen verwelkomen.